Bijna 350 jaar geleden, om precies te zijn: op 5 november 1672 maakt Leuntje Chielen geschiedenis met een ongelooflijke roeitocht van Waverveen naar De Rijke Waver (nu Amstelveen).
Nederland bestond nog niet, maar we hadden de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Economisch een wereldgrootmacht, maar feitelijk een klein landje met een heel klein en slecht onderhouden leger dat zich in 1672 opeens moest gaan verdedigen tegen Franse troepen die werden gesteund en versterkt met troepen uit Duitsland. Tegen die aanval werd op enig moment – de aanvallers hadden al grote delen van het land veroverd tot en met de stad Utrecht – de inundatie ingezet.
Vanuit o.a. Utrecht gaven de Fransen de opdracht aan diverse dorpen om materiaal te leveren. Waverveen moest een grote hoeveelheid hooi leveren. Afgezien van het feit dat Waverveen nog geen bezet gebied was en dus niet aan de vijand mocht leveren, hadden ze niet veel hooi omdat hun weilanden al maanden onder water stonden. Er was al gedreigd met sancties en op 5 november werden die werkelijkheid: Het vijandelijke leger valt het dorpje binnen.
Leuntje bevalt die dag in Waverveen van een zoon. Zo’n uur na de bevalling hoort zij kabaal op straat. Haar man, Cornelis Martensz. ziet soldaten uit het Franse leger op een vreselijke manier tekeer gaan. Ze steken huizen in brand, molesteren mensen die uit hun huizen komen en schieten mensen neer. Buren en andere dorpsgenoten vluchten alle kanten op. Dat valt nog niet mee, want de polders rond het dorp staan onder water om het Franse leger zoveel mogelijk te belemmeren. Alleen de hoger gelegen wegen blijven over.
Cornelis gaat vlug weer naar binnen, loopt naar de kamer waar Leuntje net is bevallen, maar ziet niemand meer. Dan hoort hij boven zich licht gestommel. Hij gaat de trap op en vindt zijn vrouw met pasgeboren baby….. Hij beseft dat de zolder geen veilige plek is bij brand stichtende troepen in de straat en brengt vrouwlief en in de wieg hun pasgeboren zoon naar beneden.
De bok (een grote roeiboot) moet redding bieden. Als Cornelis net de eerste slagen heeft geroeid, worden ze opgemerkt door enkele soldaten. Die schieten en Cornelis wordt geraakt in zijn buik. Hij probeert nog de wond te stelpen met de ene hand en met de andere te roeien. Leuntje beseft dat het fout gaat, schuift haar man opzij en neemt de riemen over. Ze roeit met alle kracht die in haar is om haar gezin te redden.
Ze komen ruim een uur later aan in De Rijke Waver waar ze worden opgevangen. Helaas overlijdt Cornelis die avond aan zijn verwondingen. De pasgeboren zoon wordt 10 dagen later gedoopt in Amsterdam en wordt vernoemd naar zijn vader.
Dit en vele andere verhalen, bijvoorbeeld over de verkoop van geroofde spullen een dorp verderop, of het bezoek van Michiel de Ruyter aan Uithoorn, staan in de speciale uitgave van de Proosdijkoerier, verkrijgbaar bij de boekhandel.
In het kader van ‘het rampjaar’ wordt er veel georganiseerd dit jaar. Er is o.a. een vaarroute van 53 km waar met belangstelling naar wordt gekeken door de toercommissie.
Het is misschien ook een goed idee voor de roeicommissie om de naam Leuntje Chielen te onthouden als er weer eens een nieuwe roeiboot van een naam moet worden voorzien?